तू सोडून गेलीस,
आणि हरवल्या माझ्या चांदराती
पसरला सारा मिट्ट काळोख,
उरल्या केवळ अमावस्येच्या राती
निद्रा गेली केव्हाच उडोन,
कूस बदलून मी हैराण
स्वप्न नगरी मज तेव्हापासून
कधीच ना भेटली ,
सारे चित्र झाले वैराण
प्राजक्त मनीचा आता न फुलतो,
ना फुलते कधीच रातराणी
जरी घालतो मी रोज त्यांना,
डोळ्यांमधील आसवांचे पाणी
लोपली केव्हाच येथली ,
आनंदाची मंजुळ गाणी
हृदयपटावर माझ्या आता ,
वाजते केवळ विराणी
सारेच आता मनाला ,
अंधारलेले भयाण क्षण
आधार केवळ एक मनातील,
मिणमिणती तुझी आठवण
येईल येईल ती पुन्हा परतेल.
उत्तर द्याहटवाबाकी कविता एकदम झक्कास झाली आहे.
Khup Sundar Kavita
उत्तर द्याहटवा